ارائه روشی برای ارزیابی دقت و اعتبارسنجی دمای سطح زمین حاصل از داده های سنجش از دور: مطالعه موردی استان فارس

دمای سطح زمین از جمله متغیرهایی است که در دامنه وسیعی از مطالعات علوم زمین و محیط زیست کاربرد دارد. فناوری سنجش از دور، امکان پایش مکانی و زمانی این کمیت را در سطوح وسیع فراهم می­آورد. اما ارزیابی دقت این کمیت از مسائل چالش برانگیز بوده و هست. تغییرات سریع دما در مکان و زمان از یک طرف، و عدم تطابق مقیاس مکانی بین سنسورهای ماهواره­ای و زمینی از طرفی دیگر، اعتبار سنجی آن­ را با داده­های زمینی دشوار نموده است. علاوه بر اعتبارسنجی این کمیت با داده های زمینی، سه روش دیگر، اعتبار سنجی مبتنی بر رادیانس، ارزیابی غیرمستقیم و اعتبار سنجی تقاطعی بین محصول دو سنجنده، وجود دارد. از بین این روشها، روش اعتبار سنجی تقاطعی با توجه به گسترش روزافزون سنجنده­های حرارتی از معمول­ترین روش ارزیابی دقت دمای سطح می­باشد. تطبیق زمان، اطلاعات طیفی، مکانی و زاویه دید سنجنده، از نیازهای اساسی روش اعتبار سنجی تقاطعی است. در مقاله حاضر، روشی برای اعتبارسنجی تقاطعی دمای سطح حاصل از لندست 8 با سنجنده ­های مادیس ارائه شده است. بدلیل برداشت دو بار در هر شبانه­روز، توسط هر یک از سنجنده­های مادیس، محصول دمای آن بعنوان مرجع انتخاب گردید. محصول دمای مادیس در بیش از پنجاه مورد با روش­های مختلف اعتبارسنجی شده و دارای دقت کمتر یک درجه کلوین می­باشد. نتایج روش پیشنهادی نشان داد که ارزیابی دقت در مناطق با همگنی بالا، با پارامترهای میانگین اختلاف­ها و ریشه میانگین مربع خطا به ترتیب دارای دقت 0.6 و  1.63 درجه کلوین در تصویر بررسی اول بوده و همچنین این مقادیر در تصویر بررسی دوم به ترتیب دارای دقت 0.94 و  1.27 درجه کلوین بدست آمدند. با توجه به نتایج حاصل، روش پیشنهادی نه تنها روش با ثباتی برای ارزیابی دقت دمای سطح می­باشد، بلکه این روش برای هر سنجنده حرارتی و برای هر زمان و مکانی قابل اجرا است.